Kto wystąpi na Transgresjach? Wymieniamy artystów wizualnych festiwalu

Transgresje w Toruniu rozpoczną się już 8 października i potrwają przez trzy dni. Dziś skupiamy się na artystach wizualnych, których prace będzie można podziwiać podczas festiwalu.

Marcelo Zammenhoff (Piotr Wygachiewicz)

Tworzy świetlno-mechaniczne elektroinstalacje, komponuje ścieżki dźwiękowe.

Polski artysta współczesny, twórca filmowy i wideo, konstruktor, fotografik, performer, designer, kompozytor, eksperymentator.  Równolegle przedstawiciel polskiego kina eksperymentalnego, offowego i eksperymentalnej sceny sceny muzycznej electro/synth/noise, a także działacz kultury.  Mieszka i tworzy w Łodzi. Konstruktor pierwszych samplerów kasetowych.  Autor pionierskich programów w TVP2, w latach 1993-94, „Telewizja Atlantyda”, trzech Festiwali Myśli Cyfrowej CYFROTEKA, założyciel Teatru Elektrycznyego, grupy filmowej Plazma TV oraz ekstremalnej galerii Xylolit w Łodzi (w latach 1995-96). Na początku lat 90. XX wieku był prekursorem nowych gatunków muzycznych (psycho-trance), powołał do życia grupy: F.P.Z , Morris Generativ,  Protoplazma, E-1500, E-1, Górecki-500, Mikrowafle oraz ostatni projekt Throbbing Wafle (od 2010), przygotowany do wydania na płycie w 2015. Tworzy urządzenia i elektro-instalacje, wykorzystujące światło jarzeniowe, świecące diody i lasery, a także sztukę video. Jest autorem (drukowanej w odcinkach, w miesięczniku Kartki), niedokończonej powieści futurystycznej Ziemia – Moskwa. Zdobywca kilku nagród filmowych i muzycznych, m.in. za remake pierwszego polskiego filmu fabularnego z 1907 roku (nagroda kanału Kino Polska), a także za kompozycję w międzynarodowym konkursie roku Johna Cage’a. Ostatnia duża praca, „Niewygodny Komunikat”, z udziałem niemal wszystkich znanych, polskich lektorów, została sfinansowana przez Narodowe Centrum Kultury i jest kluczowym przesłaniem do wszystkich Ziemian.

Gra na banjo, wspina się po górach i lodowcach.

Stefan Kornacki

Artysta multimedialny, autor instalacji, wideo, działań teatralnych i performance, poeta, pedagog.

Absolwent grafiki warsztatowej na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Laureat „Talentów Trójki 2012” w kategorii sztuki wizualne, przyznawanych przez Polskie Radio. Autor interdyscyplinarnego, międzynarodowego programu dokumentalno-instalacyjnego w przestrzeni miejskiej, wykorzystującego uratowane napisy oraz neony pt. Inscription Project. Projekt zrezaliwoany m.in. w Tallinie (DesignoFestiwal, Valgus Festival), Kijowie (Euro 2012), Lizbonie (Plataforma Revolver) oraz na wielu festiwalach w Polsce. Do najważniejszych projektów zrealizowanych w ramach tego programu należy Ustawka (realizowana wspólnie ze skłóconymi grupami kibiców Apatora i Elany). W wystawach wzięły udział uratowane w Toruniu i Bydgoszczy napisy Apator, Elana, Kosmos, Uniwersam, Izba Przyjęć. Jako poeta i muzyk jest twórcą oraz liderem zespołu SER CHARLES, w skład którego wchodzą: Adam Staszewski (bas), Tomasz Organek (gitary), Paweł Możuch (perkusja). Jako reżyser i scenarzysta zrealizował teledysk „Niesymetryczne” razem z warszawską grupą Suffit Films, w którym brały udział osoby niewidome i głuchonieme. Jest założycielem grupy wideo Wunderbaum, z którą realizuje filmy dokumentalne m.in. o pracownikach zakładów, z których ratuje napisy w ramach projektu „INSCRIPTION”, razem z grupą Wunderbaum zrealizował również głośny materiał pt. USTAWKA. Od samego początku współtworzy naukowoartystyczny projekt „Instytut B61”.

Jest autorem politycznospołecznego cyklu prac pt. LOCAL NEWS. Wystawy z tego cyklu można było zobaczyć m.in. w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, MCK w Bydgoszczy, Monopol w Warszawie, Plataforma Revolver w Lizbonie. Jako grafik, zrealizował wystawy pt. Elemental Płyn i Prosperity. Jako pedagog prowadził zajęcia z dorosłymi w Klubie Abstynenta Flisak, był wychowawcą

na obozach plastycznych Stowarzyszenia Paideia, współpracuje z Muzeum Narodowym w Warszawie oraz Festiwalem Designu w Łodzi. Jako kurator zrealizował m.in. wystawę „3 Pokolenia – jedna miłość” o kibicach Apatora. Wystawę przygotował wspólnie ze Stowarzyszeniem Krzyżacy. Była to jedna z najliczniej odwiedzanych wystaw w toruńskim CSW. Na wystawie można było zobaczyć napis uratowany znad bramy starego stadionu żużlowego przy ul. Broniewskiego.

Wystawiał m.in. w Sopocie, Warszawie, Łodzi, Zamościu, Bydgoszczy, Toruniu, Poznaniu, Gdańsku. Za granicą jego prace można było zobaczyć w Lizbonie, Kijowie, Tallinie, Lwowie, Rydze. Współpracuje z Fundacjami: Platon, You Have It, WinWin, Nie Art, kuratorami – Mario Caeiro, Moniką Weychert-Waluszko, galeriami Monopol w Warszawie, Plataforma Revolver w Lizbonie.

ZORKA WOLLNY (Zofia)

Artystka sztuk wizualnych, współpracuje z najważniejszymi polskimi instytucjami artystycznymi zajmującymi się sztuką współczesną.

Twórczyni serii onirycznych filmów oraz performance’ów choreograficznych realizowanych dla instytucji muzealnych oraz koncertów (we współpracy z Anną Szwajgier lub Arturem Zagajewskim). Ukończyła wydział malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie obecnie broni pracy doktorskiej. Jest asystentką w Akademii Sztuki w Szczecinie.

Współpracuje z: Narodową Galerią Sztuki Zachęta, Muzeum Sztuki w Łodzi, Instytutem Sztuki Wyspa oraz Zamkiem Ujazdowskim. W 2007 roku reprezentowała Polskę na wystawie twórców europejskich w Brukseli. Dwukrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury, jest również laureatką Nagrody im. Eugeniusza Gepperta za osiągnięcia malarskie. W 2009 roku została nominowana do nagrody Fundacji Deutsche Banku dla najlepszego młodego artysty, a w 2010 roku magazyn sztuki Arteon przyznał jej tytuł Artystki Roku. Magdalena Ujma pisała w uzasadnieniu:

Zorka Wollny jest godną następczynią pierwszej fali artystek, która pojawiła się w Polsce po wielkiej przemianie ustrojowej w 1989 roku. Jest artystką niezwykle interesującą, a najważniejsze cechy jej działalności to: intelektualne ożywienie, ciekawość świata i nietuzinkowe traktowanie – zdawać by się mogło – oklepanych tematów, zamiłowanie do współpracy. Z tych właśnie powodów sztukę Wollny trudno zaszufladkować, bo artystka swobodnie przemieszcza się pomiędzy dyscyplinami, korzysta z inspiracji lekturami, zajmuje się teatrem, tańcem, muzyką. Zasadniczy dla niej jest kontakt z innymi ludźmi – rozmowy i przepływanie idei. Dotychczasowe interpretacje twórczości Zorki Wollny ujmują ją w kategoriach feministycznej dekonstrukcji patriarchalnych kodów zachowań, czy też krytyki instytucji. Taki sposób patrzenia odejmuje jednak działalności Wollny jej wyjątkowość i aurę, jaką jest otoczona.

Jej realizacje były prezentowane w Polsce i za granicą, m.in. we Włoszech, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Turcji, na Węgrzech i w Kanadzie. Oprócz uczestnictwa w wystawach brała udział w wydarzeniach muzycznych (np. Festiwal Audio Art w Krakowie) i teatralnych (Międzynarodowe Spotkania Baletowe w Łodzi czy Międzynarodowy Festiwal Teatralny Malta w Poznaniu).

Ważniejsze projekty: Koncert na wysokie obcasy, koncert/performance we współpracy z Anną Szwajgier (2004), Mieszkam w IKEA, tygodniowy performance (2004), Sabanci, wystawa w Galerii Fait w Krakowie, Muzeum, performance taneczny w Muzeum Narodowym w Krakowie (2006), Muzeum, wystawa w Galerii Okna w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie (2008), Ucieczka z kadru, wystawa w Galerii Starter w Poznaniu (2008), Sześć sylwetek na tle kolekcji, performance taneczny (2009), Ballada na Gmach Zachęty, koncert/ performance we współpracy z Anną Szwajgier (2009), Sonata erozyjna, performance (2010), Unhum na 23 muzyków i 53 przechodniów, koncert/performance we współpracy z Anną Szwajgier i Arturem Zagajewskim (2010), Przesilenie letnie, koncert i spektakl taneczny we współpracy z Anną Szwajgier i Magdaleną Przybysz (2010), Music from the White Cube, wystawa we współpracy z Anną Szwajgier, Sierra Meteo, Edynburg (2010), Słopiewnie, koncert nad jeziorem z Anną Szwajgier, Jelenia Góra (2010), Ciało w bibliotece, performance (2010), Songs of the Sublime, koncert z Anną Szwajgier (2011), Oratorium na orkiestrę i chór mieszkańców Warszawy, koncert/performance we współpracy z Anną Szwajgier i Arturem Zagajewskim (2011)

(wykorzystano tekst: Zofia Cielątkowska, Narodowy Instytut Audiowizualny)

Kasia Kosmos (Katarzyna Stępień)

Pochodzi z Olsztyna, studiuje i tworzy w Toruniu od 5 lat. Tegoroczna stypendystka miasta Toruń. Odkąd poznała Vaporwave nie mówi o niczym innym. Na ten temat przygotowuje pracę magisterską. Z zawodu krawcowa.

Michel Leonardi

Artysta plastyk, profesor sztuk plastycznych Ecole supérieure des Arts Saint – Luc de Liège.

Zajmuje się zawodowo litografią, architekturą wnętrz, architekturą. Jest konsultantem kolorystycznym oraz projektantem w projektach w przestrzeni publicznej i prywatnej.

mat. prasowe

POLECAMY LEKTURĘ:

Kto wystąpi na Transgresjach? Wymieniamy muzycznych artystów festiwalu

Transgresje ruszają w październiku w Toruniu

RECENZJA: Zorka Wollny&Anna Szwajgier - The Greatest Hits