Płaciu Cowbell Television - VTCP (2011, własne)

Nie da się. No po prostu nie można nazwać tego muzyką. OK., są jakieś ‘dźwięki’, jest ‘śpiew’(?), ale muzyką to z całą pewnością nie jest. Fuck you, Hipsters! nie będą się pastwić. FYH! stwierdzi w tym momencie fakt. Płaciu Cowbell Television nie powinien ‘tworzyć’*

Doprawdy, wiele już słyszałem, ale w tym momencie PCTV przebija swoim zadziwiająco żenującym poziomem takie FYH-owe gwiazdki jak np. KOL, Brandon Flowers czy inne MCR. Nigdy, ale to nigdy nie pojawiła się na tym blogu tak niska ocena. Jaka? Oj, o tym na samym końcu. 

Zapewne nigdy nie dowiedziałbym się o tym ‘producencie’ gdyby nie fakt, że na last.fm dostałem od niego prywatną wiadomość.

‘hipstersi zdecydowanie powinni to sprawdzić :) "POLSKIE CRYSTAL CASTLES" I NOWA EP'KA DO POBRANIA I’ – mega, pomyślałem. W końcu ktoś do nas coś wysłał, a na dodatek ‘POLSKIE CRYSTAL CASTLES’! Więc tak, nigdy nie dowiedziałbym się o nim. Zanim jeszcze ściągnąłem darmową EP-kę, wysłałem wiadomość do Wojtka „patrz co dostałem. We to oporządź”. Wracam z pracy, ściągam płytę, włączam i…

No właśnie, nastał wielki smutek. Po pierwsze – oszukano mnie. Nie brzmi to jak CC. Po drugie – nie, ‘hipstersi’ nie powinni tego sprawdzać (no chyba, że źle nam życzycie). Po trzecie – już w sumie tagi na laście odradzały. I ostatnie – nie jest to muzyka elektroniczna. To coś niesamowicie dziwnego, niesmacznego, a także sprawiającego, że w ludziach budzą się nastroje weltschmerzowskie.

EP-ka, dumnie zatytułowana VTCP (dla nieogarniających wytłumaczę, że są to odwrócone po prostu literki), to zbiór pięciu wyrobów muzykopodobnych, które, jak głosi opis na last.fm, nawiązują do Kanadyjczyków + ‘brudnego elektro’ oraz nu rave’u. Z Crystal Castles może się tylko kojarzyć otwierające krążek (albo folder mp3) Nigdy, które aż za bardzo bije zrzynką z Baptism i, chociaż tylko troszeczkę, Doe Deer. Gdyby Płaciu tworzył przed duetem z Toronto, należałby mu się, przynajmniej za ten kawałek, wielki respekt. Jednak Alice Glass i Ethan Kath byli pierwsi. Ta inspiracja/ściągnięcie bardzo mi się kojarzy z drugą płytą Hadouken!, która bazowała praktycznie na wczesnych produkcjach the Prodigy. Słuchając bandu z Leeds miało się wrażenie, że to już gdzieś było. Tak, było – u Prodigy. Następny na płycie – Chaos – to z kolei dobrze zapowiadający się (no ok., PRAWIE dobrze zapowiadający) track, który optymistycznie brzmi tylko do około 40 sekundy - wstęp strasznie uderza tym razem w stronę wspomnianych wyżej Hadouken! 21 października brzmi jak twórczość Darude. Pamiętacie Ville Virtanena? To ten od Sandstorm. Tak, to była  kupa, nawet ogromna. Odchodzę to idealny na heroinowe zaćpanie kawałek, niewnoszący nic do życia słuchacza.

I jeszcze taka perełka – To Moje Najlepsze – czyli mega zrzynka z manieryzmu Wiraszki. Gdyby zmienić trochę warstwę muzyczną (w sensie usunąć podkład i zastąpić czymś zupełnie innym), ciężko byłoby rozróżnić obu panów.

Płaciu Cowbell Television przyznaje, że jara się twórczością Cool Kids of Death i to widać nawet w jego śpiewie. Z jednej strony coś na podobieństwo krzykliwej deklamacji Krzyśka Ostrowskiego (ciekawe co dalej z komiksem?), z drugiej zaś indipopowe zaciąganie Michała Wiraszki. No i kogo jeszcze interesuje CKOD? Czasy debiutu dawno minęły.

A dla PCTV nie widzę w tym momencie przyszłości nazbyt kolorowej (w końcu robi nu rave – kolory są wymagane), chociaż ta czarno-biała (Alice Glass <3) też mu się nie należy. Proponuję zmianę zainteresowań – taką ‘elektronikę’ nawet my możemy pewnie zrobić. Weźmiemy znany wszystkim amatorom-producentom program E-Jay i zrobimy kawałki ‘z pierdolnięciem’.

0.5/6  (za zrzynkę z innych zespołów – polskich i zagranicznych, płytkie teksty, napastowanie na laście oraz tekst na jego profilu. Zacytujemy fragment: „kawałki ruszają nie tylko podekscytowane negatywnymi emocjami modnie ubrane nastolatki z wylansowanych ulic dużych miast, ale też bardziej rozwinięte formy życia. Cokolwiek się dzieje, to dopiero początek”)

Piotr

* Wybaczcie za to powielanie cudzysłowów, ale inaczej się nie dało.