Nowy rok w pełni, styczeń trwa w najlepsze, dlatego warto zainteresować się, co muzycznego przygotowali na pierwszy miesiąc 2016 roku właściciele Pardon, To Tu. A przygotowali naprawdę sporo ciekawych wydarzeń. O nich piszemy w Gigowym przewodniku.
Koncert Zakrocki / Olak / Wielecki
Nd. 10.01.2016, godz. 20:30, wstęp 20 zł
 |
| fot. mat. prasowe |
Istotą
projektu, którego koncert będzie miał miejsce w Pardon, To Tu jest
improwizacja. Otwarta, niczym nieskrępowana. Marcin Olak lider trio, Patryk
Zakrocki i Mikołaj Wielecki mają za sobą różne doświadczenia: grali z
orkiestrami symfonicznymi. Komponowali i wykonywali muzykę do spektakli
teatralnych i filmów. Prowadzili warsztaty i lekcje mistrzowskie. Wykonywali
utwory kompozytorów współczesnych i muzykę dawną. Prowadzili zespoły i
pracowali jako muzycy sesyjni. Łączy ich wrażliwość i chęć wspólnego szukania
nowych dźwięków.
W
grudniu 2015 nakładem Fundacji Słuchaj, ukaże się pierwsza płyta tego trio,
“Spontaneous Chamber Music, vol. 1”.
Patryk
Zakrocki - muzyk, improwizator, kompozytor, artysta dźwiękowy. Obecnie gra w duecie
SzaZa na skrzypcach lub altówce, oscylatorze i elektrycznej mbirze, zmienia
melodyjki w starych pozytywkach i współtworzy dwa wyjątkowe projekty własnego
pomysłu: Gabinet Masażu Ucha Wewnętrznego i Kino Dźwięku. Dyryguje zespołami
improwizatorów i sam improwizuje i komponuje. Opublikował 12 albumów płytowych,
w tym dwa solowe. Jest autorem muzyki do spektakli teatralnych i filmów
fabularnych, animowanych, dokumentalnych, krótkometrażowych i niemych. Wśród
tych ostatnich znalazły się etiudy studenckie Romana Polańskiego, filmy
eksperymentalnie Themersonów i animacje lalkowe Władysława Starewicza.
Prowadził cykl koncertów Galimadjaz, współtworzył „Inwazję dźwięku” w Zachęcie,
prowadził znany ze słuchowisk Zakład Produkcji Dźwięku.
Marcin Olak
- gitarzysta jazzowy, kompozytor, muzyk improwizujący i eksperymentujący,
absolwent warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina. Jako
jeden z nielicznych gra jazz na gitarze klasycznej i akustycznej, wykorzystując
specyficzne możliwości brzmieniowe i artykulacyjne tych instrumentów, gra też
na gitarach elektrycznych. Chętnie porusza się na pograniczu różnych stylistyk:
między jazzem a muzyką współczesną, między formą zamkniętą a improwizowaną.
Koncertuje i nagrywa solo i w zespołach: od formacji free - jazzowych, poprzez
orkiestrę symfoniczną, aż do klasycznych zespołów kameralnych. Marcin także aranżuje i komponuje: jest
autorem utworów kameralnych, tematów jazzowych i piosenek, nie stroni także od
większych form.
Mikołaj
„Miki” Wielecki - ukończył Iberystykę w Warszawie pracą o rumbie kubańskiej.
Grę na etnicznych instrumentach perkusyjnych studiował w Byhoojskollen (Dania)
a przede wszystkim u źródeł: w Hawanie, gdzie przebywał w latach 1999-2000,
2002 i 2007, w Rio de Janeiro (2010) oraz w Andaluzji (2006, 2008, 2012).
Koncertował i nagrywał z takim artystami i zespołami jak: Natalia Natu
Przybysz, Pablo Pavo i Praczas, Masala Sound System, Antonina Krzysztoń (folk),
Rei Ceballo i Calle Sol, Magda Navarrete i Noche de Boleros (muzyka latynoska),
Big Band Zbigniewa Namysłowskiego, Włodek Pawlik, Lora Szafran, Aga Zaryan
(jazz), Vavamuffin (reggae) i Kora Jackowska. Jest założycielem i liderem grupy
perkusyjnej Ritmodelia i szkoły Ritmo Bloco a także aktywnym muzykiem sesyjnym
– ma na swoim koncie blisko 50 nagrań płytowych i ścieżek dźwiękowych do
filmów.
THEORAL
Music Histories & concert of Paul Lovens / Raphael Rogiński
Wt. 12.01.2016,
godz. 19:30, wstęp 30 zł
 |
| fot. Krzysztof Machowina |
Wraz z Austriackim
Forum Kultury zapraszamy Państwa na spotkanie z autorem książek z serii THEORAL
– Philippem Schmicklem, które poprowadzi znany nam z Instytutu Improwizacji
dziennikarz muzyczny Krzysztof Wójcik. Wieczór uświetni występ dwóch
znakomitych muzyków, którzy po raz pierwszy spotkają się na jednej scenie.
Będzie to legendarny perkusista Paul Lovens oraz jeden z najlepszych polskich
gitarzystów Raphael Rogiński. Ważna informacja, spotkanie będzie prowadzone w
języku angielskim.
THEORAL jest to
poniekąd historia mówiona, ponieważ na takiej zasadzie powstają teksty do
każdej z edycji. Artyści opowiadają czym jest dla nich muzyka, w szczególności
muzyka awangardowa, improwizowana, eksperymentalna. Ich autor Philipp Schmickl
urodził się w 1980 roku w Wiedniu, a dorastał w Nickelsdorfie na
austriacko-węgierskiej granicy. Stał się uczniem Hansa Falba w tamtejszej
Jazzgalerie, gdzie wzrastał w atmosferze jednego z najstarszych festiwali
muzyki improwizowanej Konfrontationen (www.konfrontationen.at). Podróżował po
wielu austriackich i międzynarodowych festiwalach, od Dala-Floda, po Szwecję,
Beirut i Liban. To między innymi dzięki podróżom zapragnął studiować
antropologię. Z okazji 30-tej edycji Konfrontationen zredagował festschrift,
czyli okolicznościową publikację podsumowującą dokonania festiwalu,
zatytułowaną "Tell no lies, claim no easy victories". Było to bodźcem
aby w 2011 zacząć pracować nad THEORAL, a tworzy je wraz z ilustratorką Karin
Weinhandl. Do tej pory opublikowali 11 książek (m.in. z Marco Eneidim, Paulem
Lovensem, Hansem Falbem, Michaelem Zerangiem, Christofem Kurzmannem), a obecnie
pracują nad 12, w której ukarzą się rozmowy z Hamidem Drakiem i Williamem
Parkerem.
Paul Lovens to
legenda muzyki improwizowanej, grający na bębnach już od dzieciństwa, wcześnie
zaczął pracować z amatorskimi i dixielandowymi zespołami. Od lat 70. w Trio z
Alexandrem von Schlippenbachem i Evanem Parkerem. Członek "Globe Unity
Orchestra". Współpracował z czołówką światowej muzyki improwizowanej i
free jazzowej, m.in. z Cecilem Taylorem, Aki Takase, Eugene Chadbournem,
Günterem Christmannem, Matsem Gustavssonem i Joelle Leandre.
Raphael Rogiński - gitarzysta,
kompozytor i wykonawca, improwizator, animator kultury, a także badacz folkloru
muzycznego. Wykształcony jazzowo i klasycznie edukację poszerzył o muzykologię
i etnomuzykologię. Miks tych dwóch dróg jest wyznacznikiem stylu jego
twórczości pod względem kompozytorskim jak i wykonawczym. Głęboko związany z
kulturą żydowską. Z tych poszukiwań wynikają dwa projekty których jest liderem:
Shofar i Cukunft. Był także dyrektorem artystycznym festiwali przedstawiających
nową kulturę żydowską takich jak Tikkun, Varshe, Mizrach. Gra muzykę turecką,
beduińską, afrykańską, lapońską, perską, ormiańską i inne wykonując je z
muzykami z tych miejsc. Muzyka Ameryki Północnej - blues i rock lat 60 to
następna znacząca część inspiracji Rogińskiego. Z inspiracji muzyką
eksperymentalną ameryki powstał zespół Spinalonga, oraz bluesowa Wovoka.
Zgłębianie muzyki dawnej zaowocowało projektem „Rogiński gra Bacha“. Jego
kompozycje, improwizacje lub interpretacje często ilustrują wydarzenia
artystyczne – filmy dokumentalne i rysunkowe jak i bajki animowane, teatr
tradycyjny i multimedialny. Nominowany do nagrody PASZPORTY tygodnika POLITYKA,
które zostaną przyznane tego samego wieczoru.
Dominik
Strycharski Core 6
Wt. 19.01.01.2016,
godz. 20:30, wstęp 25 zł
 |
| fot. mat. prasowe |
Projekt
Dominik Strycharski Core 6 - Czioczko jest bardzo twórczą wizją i interpretacją
muzyki Kaszub. Jak to często bywa w przypadku projektów Strycharskiego, jest to
bardzo konceptualne podejście połączone jednak z naturalnością i energią jaka
płynie z samego grania i improwizowania. Projekt odnosi się do muzyki jako
obrzędu, a zarazem jako dzieła sztuki.
Dominik Strycharski – flety proste
Wacław Zimpel - klarnety
Ksawery Wójciński - kontrabas
Zbyszek Kozera - kontrabas
Krzysztof Szmańda - perkusja
Hubert Zemler – perkusja
Zderzają się tu dwie rzeczywistości bez żadnych uników i
naddanego estetyzowania – intelektualizm współczesnej kompozycji oraz
korzenność, tradycyjność muzyki i jej żywiołowość. Łączą Kaszubską muzykę z
kilkoma elementami: freejazz, gamelan, afrykańskie traktowanie rytmu,
heterofonia, gra wielo-poziomowością możliwą do osiągnięcia w większym
składzie, równoległość zjawisk muzycznych. Ważne jest to że muzyka Kaszub
interesująca jest też w zetknieciu z innymi światami muzycznymi, z innymi
kulturami i tradycjami z kilku miejsc naszego globu. Zwraca też uwagę, że
projekt ten ma absolutnie niepowtarzalną aurę brzmieniową ze względu na
niesamowity zestaw instrumentów : flety proste, klarnety, dwa kontrabasy i dwie
perkusje. Daje to możliwości w pełni orkiestrowej kolorystyki a zarazem bardzo
mocno nawiązuje to instrumentarium polskiej muzyki ludowej i do chropowatości
tej muzyki.
http://www.doministry.blogspot.com/
Baaba
( Weber / Zabrodzki / Duda / Młynarski)
Śr. 27.01.2016,
godz. 20:30, wstęp 25 zł
 |
| fot. Kobas Laksa |
Baaba to już instytucja na
polskiej scenie niezależnej. Przed ponad 10 lat swojej działalności zespół
zwiedził prawie całą Europę, zagrał na najważniejszych festiwalach w Polsce,
Europie i Ameryce i nareszcie zawita na scenie Pardon, To Tu.
Grupa powstała w roku 2000 szybko zbierając świetne
recenzje. Obecnie Baaba to Tomasz Duda (saksofony, flet, sampler), Bartosz
Weber (gitara, sampler), Piotr Zabrodzki (bas) i Jan Młynarski (perkusja). Już
od pierwszej swojej edycji (2002) Baaba koncertowała w Polsce i za granicą
(Anglia, Francja, Niemcy, Słowacja, Czechy, Rosja, USA), zarówno w
klubach, jak i podczas uznanych festiwali elektronicznych i jazzowych
(Incubate, Unsound New York, Warsaw Summer Jazz Days, Les Nuits Europeenes,
Opener, Off Festival SKIF Festival,). W 2010 roku ukazała się płyta pod tytułem
“Disco Externo”, a sam zespół był nominowan do nagrody „Mateusze” Programu
III Polskiego Radia.
2011 to płyta „Baaba Kulka” z niestandardowo potraktowanymi utworami grupy
Iron Maiden, koncerty, nominacja do Fryderyka. W roku 2012 Baaba wydała album z
muzyką Krzysztofa Komedy („The Wrong Vampire”z gościnnym udziałem Natalii
Przybysz i Małgorzaty Sarbak), zagrała trasę po Polsce, odwiedziła USA, Niemcy
i Ukrainę. W 2013 Zespół Baaba nagrał winylową EP-kę z muzyką zapomnianych
polskich zespołów bigbitowych i po raz pierwszy w swojej karierze trafił na
listę przebojów PR III. Rok 2014 to album Easter Christmas, koncerty i
pozytywne recenzje, m.in. Bartka Chacińskiego:
„Baaba nagrała być może najlepszą, a na pewno jedną z
najbardziej intrygujących płyt w swoim dorobku. (…) jest dziś Baaba w
największym dotąd stopniu rozegranym, dobrze współdziałającym kolektywem (…),
któremu mimo dowcipnego i swobodnego charakteru muzyki zdarzają się błyski
całkiem poważnej wirtuozerii”.
Niedawne
zestawienie niemieckiej edycji The Rolling Stone
umieściło Baabę na liście najbardziej poszukiwanych pozycji wśród szperaczy
płyt (Die 100 Besten Geheimtipps http://www.rollingstone.de/news/article703644/die-100-besten-geheimtipps-platten-die-kaum-einer-kennt-teil-1.html)
The Quietus: They are, in short, fucking incredible;
throwing a whole host of loose shapes that bounce between a bedsit take on
Moebius and Plank, a baggy work out of Holger Czukay's Rome Remains Rome, and the burn-outs offered by fusion pranksters
such as Snorkel and Perfect Vacuum. Baaba's "anything goes" looseness
is obviously hard-earned and well practised, and they certainly revelled in
taking the jolly old Henry Cow key change routine to new levels of absurdity.
Mindblowing. (Richard James Foster)
Koncert Wacław Zimpel / Kuba Ziołek
Wt. 02.02.2016, godz. 20:30, wstęp 20 zł
 |
| fot. Joanna Tokarska/Archiwum FYH |
Spotkanie
autorskie z Marcinem Borchardtem
„Awangarda muzyki XX wieku”
Śr. 03.02.2016, godz. 19:00,
wstęp wolny
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw wiadomość.