Ładne piosenki dla szczęśliwych ludzi, bądź tych, którzy chcieliby być szczęśliwi i żyć sobie beztrosko. Bo taka właśnie jest muzyka grana przez Pascal Pinon, kwartet z Reykjaviku – łagodna, spokojna, kojąca. I nasycona nadzieją. Jednak każdy słuchacz znajdzie dla siebie odpowiedni klimat – na debiutanckim krążku dziewczyn usłyszeć można zarówno piosenki radosne, żywsze (tak, szesnastolatki z Islandii potrafią zagrać naprawdę dobry folk, przy którym nawet dwa razy starsze osoby przypomną sobie miłe wspomnienia z młodości – chociażby jak się wisiało głową w dół, będąc zaczepionym o drut kolczasty łydką*), jak i takie bardziej melancholijne, zdejmujące uśmiech z twarzy. Ale przecież i wiosna chimeryczną bywa.
Na Pascal Pinon bardzo fajnie prezentuje się warstwa muzyczna. Nie jest to zwykłe ‘plumkanie’, lecz spokojne gitary wzbogacono dzwonami, fletami (piszczałkami?), a także – niekiedy – basem. Z muzyką dobrze komponuje się śpiew, za którym stoją założycielki i przy okazji siostry-bliźniaczki, Jófríður i Ásthildur. Stonowany, niekiedy melancholijny, czasem wręcz szeptany. I do tego w dwóch językach – angielskim i ich ojczystym, islandzkim. Ok., tego drugiego nie rozumiem w ogóle, jednak słuchając piosenek w oryginale – można zacząć żałować. Brzmią naprawdę sympatycznie, urzekają. Być może tak pozytywna percepcja albumu związana jest właśnie z tą niewątpliwie sporą barierą językową, aczkolwiek również te piosenki napisane po angielsku są poetyckie i proste zarazem („I Wrote a Song” - I feel like something I have felt before”, “I wrote a song … it’s just something I do”).
Młode Islandki nagrały porządny album, który brzmi, jak na ich młody wiek, bardzo dojrzały. Wiadomo, Pascal Pinon nie jest wielkim, przełomowym krążkiem, ale niesie nadzieje na jeszcze lepsze nagrania.
6.5
Piotr Strzemieczny
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw wiadomość.